Mówi się, że w ciągu 40 lat swojej pracy nawrócił 50 tysięcy heretyków oraz niezliczone rzesze grzeszników.
Wszędzie krzewił kult Najświętszego Imienia Jezus.
Z poczucia wagi pełnionej misji ani na chwilę nie ustawał
w swojej posłudze. Jego starania zostały docenione przez trzech papieży. Darząc Jakuba szacunkiem i podziwem, powierzali mu kolejne, ważne zadania misyjne.
W czasie swoich podróży Jakub nie tylko ewangelizował. Zauważał różne potrzeby społeczne, był często mediatorem między skłóconymi miastami włoskimi. Troszczył się też
o warunki życia najuboższych.
Z pokory Jakub nie przyjął proponowanej mu godności biskupa Mediolanu.
Zmarł w Neapolu 28 listopada 1476 roku. Pozostawił
po sobie kilka rozpraw ascetycznych i wiele listów. Beatyfikował go Papież Urban VIII w 1624 roku, kanonizował Benedykt XIII w 1726 roku. Ciało zostało
w minionym stuleciu przeniesione z Neapolu do rodzinnego Monteprandone. Przechowywane jest w oszklonym sarkofagu w kościele Franciszkanów.
