„Zapalamy świecę wdzięczności, która towarzyszyła nam przy budowaniu polskiego biura PKWP” – mówi ks. prof. Waldemar Cisło.
Przypomina o swoim spotkaniu z Papieżem, w trakcie którego prosił go o błogosławieństwo dla dzieła, jakie powstawało wtedy w kraju.
W 2004 roku zagraniczne biura Pomocy Kościołowi w Potrzebie zorganizowały pielgrzymkę do Polski z udziałem darczyńców. „Kiedy jako kraj znaleźliśmy się za żelazną kurtyną, nie zostaliśmy bez wsparcia. PKWP, co było inicjatywą bł. kard. Stefana Wyszyńskiego, wspierała m.in. żeńskie zakony kontemplacyjne” – mówi ks. prof. Waldemar Cisło. Wyjaśnia, że „pielgrzymka, jaką odbyli darczyńcy stowarzyszenia, była okazją, by z bliska przyjrzeli się, jak wiele znaczyła ich pomoc dla Kościoła w Polsce, ale też poznali – poprzez wspólną modlitwę i spotkania z siostrami oraz księżmi – jaki ten Kościół jest”.
Pomoc Kościołowi w Potrzebie uznała Polskę za filar całego Kościoła, który znalazł się za żelazną kurtyną. Stowarzyszenie zakładało, że jeśli Kościół w Polsce będzie silny, będzie miał powołania, zaplecze materialne do prowadzenia swojej misji, to mocno wpłynie na wszystkie inne Kościoły tej części Europy i świata. „Możemy powiedzieć, że w tamtym czasie ta misja została wypełniona” – zauważa ks. prof. Cisło.
Wykładowca UKSW zwraca uwagę, że już wtedy, w trakcie pielgrzymki w 2004 roku, dziękowano za dar nowego biura PKWP, jakie powstawało w Polsce. „W każdym miejscu, jakie odwiedzali darczyńcy: Nowej Hucie czy Częstochowie, zostawiane były świecie wdzięczności” – wyjaśnia.
Po jedną taką świecę polska sekcja papieskiego stowarzyszenia sięgnęła, by okazać wdzięczność za dar, jakim był dla niej św. Jan Paweł II. „Zapalamy ją jako symbol naszej wdzięczności i duchowej łączności ze wszystkimi, którzy kochali św. Jana Pawła II” – zauważa ks. prof. Cisło. Podkreśla, że na początku działalności polskiego biura poprosił Ojca Świętego o błogosławieństwo. „On znał nasze stowarzyszenie” – mówi.
Wykładowca UKSW przypomina o misji PKWP. „Wspieramy Kościół wszędzie tam, gdzie jest on słabszy, nie może wypełniać swojej misji, ze względów politycznych, gospodarczych czy religijnych; tam, gdzie stanowi on mniejszość albo jest prześladowany” – mówi. Zauważa, że „Kościół w Polsce, który przez lata otrzymał ogromne wsparcie od darczyńców PKWP z innych krajów, teraz sam niesie światło nadziei wszędzie tam, gdzie nasze siostry i bracia cierpią: w Syrii, Iraku, Afryce czy na Ukrainie”.
