O bł. Edmundzie Bojanowskim podczas Sobotniego Spotkania Maryjnego
Na Jasnej Górze w ramach Sobotniego Spotkania Maryjnego odbyła się prelekcja poświęcona bł. Edmundowi Bojanowskiemu. Wygłosiła ją s. Daniela Veselivska ze zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej.
– Bł. Edmund jest wielkim skarbem Kościoła. Był oddanym czcicielem Matki Bożej i patriotą. Miłości do Ojczyzny nauczyła go mama. Choć żył w niełatwych czasach dla naszego kraju, to jest przykładem pracy u podstaw i tego, że Polskę ma się w sercu. O tym szczególnie powinniśmy pamiętać, kiedy jesteśmy przed wielkim świętem dla wszystkich Polaków – 11 listopada, ale także kilka dni przed jego urodzinami, które obchodzić będziemy 14 listopada – powiedziała s. Daniela Veselivska.
Prelegentka przypomniała, że Matka Boża w życiu bł. Edmunda obecna była od samego początku, kiedy jego rodzice prosili o cud uzdrowienia dla niego, stała się Ona jego opiekunką. Tą, której oddał wszystko. Błogosławiony Jasną Górę nazwał „Wewnętrznym Sercem Polski”, a odnosząc się do Matki Bożej, mówił o sanktuarium jako – „Stolicy Niebieskiej Królowej”.
– Bł. Edmund na nowo wydeptuje nam ścieżkę na Jasną Górę. Dzisiejszy świat potrzebuje takiego patrona.
Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej jest jednym z najliczniejszych polskich zgromadzeń żeńskich, które założył bł. Edmund Bojanowski. Jego pragnieniem i poleceniem było, żeby w każdym domu, gdzie siostry żyją i pracują, przed wejściem, był obraz Matki Bożej Jasnogórskiej i napis „Pod Twoją Obronę”.
Sobotnie Spotkania Maryjne, jak podkreśla ich organizator – o. Grzegorz Prus, są dla każdego: ludzi świeckich, kapłanów, sióstr zakonnych, osób różnych duchowości i zawodów. – Ideą naszych spotkań jest, żeby zapraszać przedstawicieli poszczególnych środowisk, bo oni najlepiej dają świadectwo tego, co mają w swoich sercach w oparciu o historię swojego życia – powiedział o. Prus, dyrektor Jasnogórskiego Instytutu Maryjnego. Podkreślił, że w Kościele chodzi o to, aby dzielić się tymi duchowymi skarbami i by każdy mógł z nich skorzystać.
APW, KAI
