logo
Piątek,
5 lipca 2013
Evangelium Vitae

Powszechna mobilizacja i wspólny wysiłek obrońców życia.

zdjęcie
ks. Tomasz Kancelarczyk
prezes Fundacji Małych Stópek

„Potrzebna jest powszechna mobilizacja sumień i wspólny wysiłek etyczny, aby wprowadzić w czyn wielką strategię obrony życia” – te słowa Jana Pawła II z encykliki „Evangelium vitae” są wszystkim bardzo dobrze znane i często przez wielu powtarzane.

Dla mnie również jest to bardzo ważne przesłanie dotyczące obrony życia naszego Papieża, które ciągle jest przeze mnie odkrywane. Widzę w nim niesamowitą głębię, zrozumienie wagi sprawy i geniusz błogosławionego Jana Pawła w widzeniu sposobu przeciwstawienia się cywilizacji śmierci.

Myślę że zgodzą się ze mną wszyscy obrońcy życia, że tej powszechności i wspólnoty naszej walki o życie nam potrzeba, aby była ona skuteczna.

My, obrońcy życia, tak często głośno wołamy: „wszyscy”, „razem”, ale patrząc na naszą polską scenę pro-life, my, organizatorzy przeróżnych inicjatyw dla obrony najsłabszych, nie jesteśmy razem i chyba nie chcemy być razem.

Odnoszę wrażenie, że każdy sądzi, że sam zawojuje świat i zmieni cywilizację śmierci w cywilizację życia, tak jakbyśmy nie zdawali sobie sprawy z tego, z kim i o co walczymy. Przeciwnik musi być straszny, skoro zadaje śmierć, niszcząc życie ludzkie.

Nie wiem, jak inni, ale wobec tak ogromnego zła czuję trwogę i wiem jedno, sam nic nie zdziałam, dlatego w ramach Bractwa Małych Stópek poszukuję jak najwięcej sprzymierzeńców, aby być razem. Jednakże to „razem” nie można ograniczać tylko do poszczególnych inicjatyw, organizacji, stowarzyszeń, fundacji, miasta, regionu czy do mojego bractwa.

Moją sprawą ma się stać wszystko to, co się dzieje w obronie życia człowieka, a na co mogę mieć wpływ, i choćby w najmniejszy sposób mogę pomóc. Pomyślmy o tych wielu akcjach obrońców życia, wobec których pozostaliśmy bierni tylko dlatego, bo nie my to organizujemy. Brak naszego zaangażowania nie tylko pomniejszył efekt danej sprawy, ale całej sprawy obrony życia.

Miejmy pokorę wobec ogromu zadania, w którym uczestniczymy, abyśmy boleśnie odczuwali potrzebę powszechnej mobilizacji i wspólnego wysiłku etycznego dla budowania wielkiej strategi, wielkiej sprawy obrony życia człowieka.