Jak obiecali, tak zrobili. Naczelna Rada Lekarska złożyła wniosek do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności pakietu onkologicznego z Konstytucją.
Prawda jest taka, że pakiet onkologiczny powinien być zaskarżony w momencie wprowadzenia. On nie jest niczym innym, jak tylko hasłem, formą marketingu, nowego rodzaju reality show, z akcentem na show. Inaczej mówiąc, są to igrzyska medialne bez chleba.
Czy podjęcie sprawy przez Trybunał oznacza koniec pakietu? Niekoniecznie. Nie zawsze bywało tak, że TK wydawał decyzje przyjazne dla pacjenta. Przepisy prawa w Polsce bardzo często nie czują ducha funkcjonalności.
Z kolei sam pakiet rozbudził nadzieje wielu osób. Te nadzieje potem mogą skończyć się w bardzo bolesny sposób. Zawsze się tak kończą sytuacje, kiedy bałagan wchodzi do systemu służby zdrowia. Niewydolność pakietu jest konsekwencją, nie tylko pisanego na kolanie prawa, ale także braku zabezpieczenia w środki. System finansowania, który wychwalał minister Arłukowicz, nie zdaje egzaminu w służbie zdrowia… tzn. w ochronie zdrowia, bo służby już nie ma, jest działalność lecznicza.
Przykro to mówić, ale tego pakietu nie było od początku. On funkcjonował tylko w sferze medialnej. Nie był też zaakceptowany przez gremia naukowe czy towarzystwa onkologiczne. Jeszcze na kilka dni przed wprowadzeniem pakietu środowisko medyczne ostro protestowano i apelowało do ministra o gruntowne przebudowanie pakietu i o próbę jego urealnienia.
Premier Ewa Kopacz i minister Bartosz Arłukowicz podporządkowani są ściśle marketingowi. Ich sposób prowadzenia rządów jest daleki od pracy od podstaw oraz nakierowany na socjotechnikę. A w tym są naprawdę dobrzy. Wiele osób ciągle im wierzy, bo chce to robić. Przecież my wszyscy chcielibyśmy, żeby służba zdrowia działała w taki sposób, aby pomóc jak największej liczbie osób. Rzeczywistość bywa jednak okrutna. Gdy przyjęta przez rząd forma się zużywa, to wtedy pacjentów spotyka rozczarowanie…
