logo
logo

Zdjęcie: Ewa Sądej/ Nasz Dziennik

Módlmy się o Polskę wierną Bogu, Krzyżowi i Ewangelii

Niedziela, 3 maja 2015 (13:52)

Aktualizacja: Poniedziałek, 4 maja 2015 (08:46)

Świdnica, dnia 30 kwietnia 2015 r.

 

Z modlitwą różańcową zbudujemy Polskę wierną Bogu i Kościołowi

List pasterski Biskupa Świdnickiego w sprawie odnowy Krucjaty Różańcowej

1. Trwanie w Chrystusie warunkiem naszego owocowania

Umiłowani diecezjanie! Zawitał nam maryjny, wiosenny i kwiecisty miesiąc maj. Na progu tego miesiąca przeżywamy piątą niedzielę wielkanocną, która w tym roku zbiegła się z uroczystością Matki Bożej Królowej Polski. Chrystus Pan, w Ewangelii tej niedzieli, ilustruje swoją życiową więź z nami obrazem winnego krzewu. Nazywa siebie krzewem winnym, a nas latoroślami. Latorośl nie wyda nigdy owocu sama z siebie, lecz tylko wtedy, gdy trwa w winnym krzewie. Podobnie i człowiek, który przyznaje się do Chrystusa, nie przynosi owocu, jeżeli nie jest egzystencjalnie z Nim złączony. Chrystus wyraźnie mówi: „Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić” (J 15,5b). Kto myśli, że stanie się doskonały o własnych siłach, że osiągnie sukces duchowy bez Chrystusa, ten jest w wielkim błędzie. Wszelkie dobro w naszym życiu rodzi się za sprawą Pana Boga, który działa w nas przez Chrystusa w Duchu Świętym. Jeżeli więc chcemy osiągać dobre owoce naszego życia, to trzeba nam trwać w Chrystusie. To trwanie w Chrystusie jest szczególnie ważne w chwilach cierpienia, w godzinach niesienia krzyża. Wiedział o tym dobrze św. Paweł, który powiedział: „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia” (Flp 4,13). To umocnienie czerpał od Chrystusa w czasie niebezpiecznych podróży, w różnych przeciwnościach, prześladowaniach, aż do męczeńskiej śmierci. Siłę i wsparcie u Chrystusa znajdowali wszyscy męczennicy Kościoła.

Czytelnym znakiem naszego trwania w Chrystusie jest wypełnianie Bożych przykazań. Jasno to stwierdził św. Jan we fragmencie Listu: „Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał” (1 J 3,24). Pełnienie dobra, z motywów religijnych, wypełnianie przykazań, na czele z przykazaniem miłości, jest widzialnym znakiem i owocem naszego trwania w Chrystusie.

 2. Wspomnienie Konstytucji 3 maja w uroczystość Matki Bożej Królowej Polski

Drodzy diecezjanie! Na progu miesiąca maja, w uroczystość Matki Bożej Królowej Polski, od lat wracamy do daty 3 maja 1791 r., kiedy to Sejm Pierwszej Rzeczpospolitej uchwalił Ustawę Zasadniczą, która przeszła do historii pod nazwą Konstytucji 3 maja. Dramatyczne okoliczności towarzyszyły uchwaleniu tego dokumentu. Rzeczpospolita chyliła się ku upadkowi. Była już częściowo rozebrana, okrojona. W bliskiej perspektywie unosiło się widmo następnych rozbiorów. Patriotyczna część naszych parlamentarzystów chciała ratować tonącą Rzeczpospolitą. Udało się uchwalić wspaniałą Ustawę, ale jak wiemy, nie udało się obronić niepodległości upadającego państwa. Wkrótce nastąpił drugi i trzeci rozbiór Polski. Polska znikła na ponad 120 lat z mapy Europy. Jednakże Konstytucja 3 maja przyświecała wszystkim późniejszym zrywom wolnościowym. Do niej odwoływały się wszystkie siły patriotyczne naszego Narodu. W niektórych okresach historii nakazywano milczenie o tym wydarzeniu. Dzisiaj znowu głośno mówimy o ideach tej Konstytucji, by wszystkich synów i córki naszej Ojczyzny pobudzać do odpowiedzialności za nasz wspólny ojczysty dom, zwłaszcza tych, którzy zostali wybrani przez Naród, by Ojczyzną nie kupczyli, ale dbali o prawdziwe jej dobro i pomyślną przyszłość.

W dniu, w którym wspominamy Konstytucję 3 maja, kierujemy nasze myśli i serca ku Jasnej Górze, gdzie jest czczona Matka Boża jako nasza Matka i Królowa. Wiemy, że Maryja jest najlepszą cząstką i zarazem Matką całego Kościoła. Weszła w historię Ludu Bożego Nowego Przymierza. Szczególną cześć i miłość znalazła w Narodzie Polskim, który Ją sobie obrał za Królową. Chciał, by można było Ją nazywać Królową Polski. I tak jest do dziś. Codziennie, każdego wieczoru Jej śpiewamy: „Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam”. Ta Matka swoim spojrzeniem z Jasnej Góry obejmuje od 70 lat także Dolny Śląsk, gdzie znaleźli się, po zawierusze wojennej, synowie i córki Narodu Polskiego. Chcemy nadal przy Niej trwać, Ją czcić i Jej słuchać.

 

3. W obliczu zagrożeń Matka Boża wzywa nas do modlitwy różańcowej

Drodzy bracia i siostry! Za dwa lata będziemy obchodzić trzechsetną rocznicę koronacji Jasnogórskiego Wizerunku i zarazem setną rocznicę objawień Matki Bożej w Fatimie. W naszej diecezji przygotowujemy się do tego ważnego wydarzenia przez peregrynację figury Matki Bożej Fatimskiej. W czasie peregrynacji przybliżamy sobie treść orędzia fatimskiego, którego ważną częścią jest wezwanie Maryi do modlitwy różańcowej. Przypomnijmy, że modlitwa różańcowa towarzyszyła Kościołowi w czasie różnych zagrożeń. Jest to widoczne w historii naszego kontynentu. Na różańcu modlono się podczas klęsk żywiołowych, podczas epidemii nieuleczalnych chorób, podczas zagrożeń ze strony islamu. Wielkie krucjaty różańcowe miały miejsce zwłaszcza w XVI i w XVII wieku, gdy Europa była zagrożona przez wyznawców Mahometa. Kościół jest przekonany, że zwycięstwo odniesione pod Lepanto w roku 1571 i pod Wiedniem w roku 1683 zawdzięczamy wstawiennictwu Maryi, za sprawą modlitwy różańcowej.

Drodzy diecezjanie! Dzisiaj jesteśmy świadomi nowych zagrożeń, jakie czyhają na Europę i Polskę. Na kontynencie europejskim postępuje laicyzacja i sekularyzacja. Coraz częściej jest ustanawiane prawo niemające zakorzenienia w prawie Bożym: naturalnym i objawionym. Zagrożona jest rodzina przez bezbożną ideologię gender. W parlamentach krajów europejskich nie może się przebić ustawa chroniąca życie ludzkie od poczęcia aż do naturalnej śmierci. Niepokojące zjawiska mają miejsce w naszym ojczystym domu. Jeden z naszych katolickich dziennikarzy, uważny obserwator życia publicznego, napisał ostatnio: „Zamiast merytorycznej dyskusji funduje się nam kampanię nienawiści – również wobec Kościoła, bo Kościół znowu wypowiada się na drażliwe społeczne tematy. Tymczasem to nie Kościół zdecydował o graniu w kampanii wyborczej sporem wokół in vitro, tabletki wczesnoporonnej, związków partnerskich czy ratyfikacji genderowej konwencji. Jest to efekt cynizmu szczególnie tych polityków, którzy jako trzymający władzę decydują o politycznym kalendarzu. W nakręcaniu sporów światopoglądowych widzą szansę odwrócenia uwagi społeczeństwa od znikających emerytur, rosnącego zadłużenia państwa, kryzysu rodziny, braku perspektyw dla młodzieży czy od pokus rozliczania rządzących z niespełnionych obietnic. A Kościół nie może zaprzestać stawania po stronie godności i praw człowieka. Podobnie zresztą jak na czas kampanii nie zamyka jadłodajni dla ubogich, hospicjów czy przedszkoli” (ks. H. Zieliński, „Idziemy”, nr 16 z 19 kwietnia 2015, s. 2).

Drodzy bracia i siostry! W obliczu tych zagrożeń nie wystarczą dyskusje, petycje, protesty czy inne jeszcze formy zatroskania o pomyślność duchową i doczesną naszej Ojczyzny. Potrzebna jest wzmożona modlitwa, zwłaszcza modlitwa różańcowa.

 

4. Praktyczne wskazówki do podjęcia Krucjaty Różańcowej

Z tej racji, świadom siły i skuteczności Różańca świętego zwracam się do Was, umiłowani diecezjanie, z apelem o włączenie się w tym momencie polskiej historii w znane już niektórym dzieło Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę. Od kilku lat z inicjatywy ojców paulinów, kustoszów jasnogórskiego sanktuarium Maryi Królowej Polski, propagowana jest codzienna modlitwa jedną dziesiątką Różańca z intencją: „Z Maryją, Królową Polski módlmy się o Polskę wierną Bogu, Krzyżowi i Ewangelii, o wypełnienie Jasnogórskich Ślubów Narodu”.

Z pewnością większość z nas ma świadomość, że szansa na przystąpienie do Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę w naszej diecezji nadarza się po raz drugi. Na zaproszenie, jakie skierowałem do diecezjan w październiku 2011 r., odpowiedziało ponad cztery tysiące osób, które wyraziły na piśmie wolę włączenia się w to modlitewne dzieło. Byłem, i jestem nadal, wdzięczny i zbudowany ówczesną reakcją tak wielu na moją zachętę do zaangażowania się w tę różańcową krucjatę. Zebrane wówczas deklaracje członkowskie zostały odesłane do Ogólnopolskiego Sekretariatu Krucjaty na Jasnej Górze. Dzisiaj, z jeszcze większym przekonaniem, ponawiam to szczególne zaproszenie modlitewne, z nadzieją na przyłączenie się wielu nowych osób, które ufając w skuteczne i sprawdzone wstawiennictwo NMP Królowej Polski zasilą szeregi modlących się na różańcu w intencji Ojczyzny potrzebującej naszego duchowego wsparcia. Bogaci o wcześniejsze doświadczenia, z myślą o rozwoju właściwej struktury formacyjnej, tym razem utworzymy diecezjalny sekretariat Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę. W sekretariacie, zanim złożone deklaracje odeślemy na Jasną Górę, wcześniej, w specjalnej księdze zostaną odnotowane wszystkie osoby, zarówno te, które odnowią swoją wyrażoną już kiedyś przynależność do Krucjaty, jak również te, które przystąpią do niej w tych dniach po raz pierwszy.

Do każdej parafii naszej diecezji dotarły deklaracje przystąpienia do Krucjaty oraz specjalnie przygotowane okolicznościowe dziesiątki różańca, z biało-czerwonymi paciorkami oraz z wizerunkiem Pana Jezusa Miłosiernego i św. Jana Pawła II. Gorąco zachęcam i proszę wszystkich, którym leży na sercu sprawa duchowego odrodzenia Polski, wszystkich, którym nie jest obojętny teraźniejszy i przyszły los naszej Ojczyzny, zbudowanej na pewnym fundamencie niezmiennych Boskich przykazań, o zabranie ze sobą i wypełnienie dzisiaj lub w najbliższym czasie deklaracji i przesłanie jednej z jej części, indywidualnie lub grupowo, na wskazany w deklaracji adres diecezjalnego sekretariatu. Proszę o uważne zapoznanie się z treścią deklaracji, czytelnie wypełniając właściwe pola. Liczę, że znakiem szczególnym naszej diecezjalnej przynależności do Krucjaty będzie posiadanie okolicznościowej dziesiątki różańca, który odtąd znajdzie się codziennie w naszych rękach. Zachęcam wszystkich, by dzisiaj, z potrzeby serca przepełnionego miłością do Boga i Ojczyzny, sięgnęli po deklarację i nabyli u swoich duszpasterzy złączony z nią wyżej wspomniany różaniec.

Umiłowani bracia i siostry! Mam nadzieję, że poprzez modlitwę różańcową będziemy ze sobą jeszcze bardziej w duchowej łączności, zawierzając Bogu za wstawiennictwem Maryi, Naszej Matki i Królowej, sprawy naszych Rodaków i umiłowanej Ojczyzny. Ze względu na jej bieżące bolączki, skutkujące m.in. brakiem jedności społecznej, biedą, problemem nasilającej się emigracji, brakiem miejsc godziwej pracy, a co za tym idzie zapaścią demograficzną i coraz większą liczbą rozbitych rodzin czy nieprzewidywalnym w skutkach rozkładem moralnym, potrzeba tym bardziej i niezwłocznie naszego modlitewnego szturmu wspartego pokutą i osobistym nawróceniem.

Wszystkim, którzy włączają się poprzez modlitwę, ofiarę, a także przez aktywne zaangażowanie na polu społecznym w tworzenie współczesnych kart polskiej historii, z serca błogosławię.

 

 

+ Ignacy Dec

Biskup Świdnicki

Diecezja Świdnicka

NaszDziennik.pl