Błogosławiony Jakub Strzemię (1340-1409) w młodym wieku wstąpił do zakonu franciszkanów. W latach 1385-1388 był przełożonym klasztoru Świętego Krzyża we Lwowie. Z nadania Stolicy Apostolskiej pełnił na Rusi urząd inkwizytora w sprawach wiary.Udało mu się spełnić młodzieńcze marzenie i z gorliwością pracował jako misjonarz na Rusi Czerwonej, Wołyniu, Podolu i Wołoszczyźnie.
W roku 1391 Papież Bonifacy IX ustanowił go arcybiskupem Halicza. Dzięki staraniom Jakuba rozpoczęto organizację rozległej archidiecezji halicko-lwowskiej. Był doradcą św. Jadwigi Królowej i Władysława Jagiełły.
Po śmierci ciało bł. Jakuba złożono w kościele franciszkańskim we Lwowie. Jako że zmarł w opinii świętości, ludzie odwiedzający jego grób doznawali wielu łask. Wierzono, że poprzez nałożenie jego mitry i modlitwę do Boga chorzy cierpiący na bóle głowy doznają uzdrowienia. Mieszkańcy Lwowa jego wstawiennictwu przypisywali ocalenie miasta od pożaru w roku 1527 oraz zwycięstwo nad Tatarami. Przy jego grobie modlił się m.in. król Jan III Sobieski przed wyprawą do Wiednia.
W poczet błogosławionych zaliczył go Papież Pius VI w 1790 roku. Liturgiczne wspomnienie bł. Jakuba przypada 21 października.
