W homilii ksiądz biskup podkreślił, że dzisiaj przyszliśmy do naszej katedry, by na nowo przyjąć Jezusa Chrystusa za naszego Króla i Pana. Naszym zadaniem nie jest ogłaszanie Go królem, ogłosił Go bowiem dla nas sam Bóg, ale chcemy Go przyjąć za naszego Króla i Pana.
– Chcemy Go przyjąć do naszych umysłów, do naszej woli i do naszych serc, abyśmy żyli Jego prawdą i Jego miłością. Ma to być nasza odpowiedź na słowa Ojca Świętego Jana Pawła II z jego inauguracji pontyfikatu z 22 października 1978 roku: „Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi”. Nie bójmy się! Jezus nam niczego nie chce zabrać. Jest Tym, kto nie zabiera, ale daje. Jezus i Jego królestwo nikomu nie zagraża. Ten akt wiary uznania Chrystusa za Króla, Pana i Zbawiciela otwiera nam drogę do zbawienia. Tak o tym napisał apostoł Paweł w Liście do Rzymian: „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia” (Rz 10,9-10) – przypomniał ks. bp Ignacy Dec.
Według kaznodziei, Jezus nie narzuca się nam, nie stosuje żadnych reklam, żeby nas przekonać do siebie. On z delikatnością puka do naszych umysłów i serc. W Księdze Apokalipsy czytamy: „Oto stoję u drzwi i kołaczę, jeśli ktoś posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną. Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie” (Ap 3,20-21a).
– Dla Chrystusa powinniśmy otworzyć nie tylko nasze umysły i serca, ale – tak jak nas wzywał do tego św. Jan Paweł – nasz Naród, nasze całe państwo, z wszystkimi jego instytucjami: nasze ustawodawstwo, ekonomię, politykę, kulturę, edukację, oświatę, służbę zdrowia – po prostu wszystko, wszelką przestrzeń naszego życia osobistego, rodzinnego i narodowego – akcentował ks. bp Ignacy Dec.
Dodał przy tym, że nie możemy się jednak zatrzymać na słowach, które dzisiaj wypowiemy, na naszej deklaracji.
– Chcemy naprawdę Jezusa Chrystusa przyjąć do naszych umysłów, do naszej woli, do naszych serc. Niech On sam włada naszym myśleniem, naszymi wyborami moralnymi, naszymi sercami. Niech działa w nas, w naszych rodzinach, w naszym Narodzie i w całym świecie – przez prawdę i miłość – apelował, kończąc homilię, pasterz Kościoła świdnickiego.
