Cova da Iria rozlewa się jakby światło pocieszenia niosące nadzieję i pozwalające zrozumieć wydarzenia, które kształtują koniec drugiego tysiąclecia. Skłania ono do odważnego podjęcia nowej ewangelizacji kontynentu europejskiego, na którym szeroko rozprzestrzeniony ateizm teoretyczny i praktyczny próbuje budować nową cywilizację materialistyczną.