O prawo do życia dla niepełnosprawnych i chorych dzieci przed narodzeniem

W art. 38 Kon­sty­tucji RP czy­tamy: „Rzeczy­pospolita Pol­ska zapew­nia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia”. Nien­ar­o­d­zone dziecko, szczegól­nie chore, jest także pac­jen­tem. Nie może ist­nieć sytu­acja, w której lekarz po stwierdze­niu wady, choroby lub praw­dopodobieństwa ciężkiego upośledzenia może, na mocy art. 4a par. 1 ust. 2 Ustawy o planowa­niu rodziny ochronie płodu ludzkiego i warunk­ach prz­ery­wa­nia ciąży, zabić nien­ar­o­d­zone dziecko.

Tem­atem dzisiejszej audy­cji jest kole­jna inic­jatywa oby­wa­tel­ska ustanowiona przez Komitet Inic­jatywy Usta­wodaw­czej „Stop Abor­cji”. Jej celem jest zapewnie­nie prawa do życia dzieciom chorym lub niepełnosprawnym przed narodzeniem.

Obow­iązu­jąca od 7 sty­cz­nia 1997 roku ustawa chroniąca życie poczę­tych a jeszcze nien­ar­o­d­zonych dzieci zaw­iera trzy wyjątki. Jeden z nich mówi o tym, że można zabić nien­ar­o­d­zone dziecko, jeżeli „bada­nia pre­na­talne lub inne przesłanki medy­czne wskazują na duże praw­dopodobieństwo ciężkiego i nieod­wracal­nego upośledzenia płodu albo nieuleczal­nej choroby zagraża­jącej jego życiu” (art. 4a par. 1 ust. 2).

Statystyki odnoszące się do tego rodzaju powodu zabi­ja­nia nien­ar­o­d­zonych dzieci w Polsce są wstrząsające. W 2011 roku z powyższego para­grafu zabito 620 dzieci w łonach ich matek. Zaś z pozostałych powodów zginęło 49 dzieci^[1]. Widać wyraźnie, że właśnie ten para­graf przynosi najwięk­sze „żniwo śmierci”. Z tego powodu Komitet Inic­jatywy Usta­wodaw­czej, składa­jący się z 15 osób, kierowany przez Pana Mar­iusza Dzierżawskiego (wśród członków jest m.in. dr Wanda Półtawska, dr Paweł Wosicki – prezes Pol­skiej Fed­er­acji Ruchów Obrony Życia, dr inż. Antoni Zięba) przy­go­tował odpowiedni pro­jekt zmi­any Ustawy o planowa­niu rodziny ochronie płodu ludzkiego i warunk­ach dopuszczal­ności prz­ery­wa­nia ciąży (DzU z 1993 r. nr 17, poz. 78). Przewiduje on wykreśle­nie cytowanego wyżej art. 4a par. 1 ust. 2. Aby pro­jekt był roz­pa­try­wany przez par­la­ment trzeba do 23 czer­wca 2013 roku zebrać min­i­mum 100 000 podpisów.

Zapis ustawy zezwala­jący na zabi­janie chorych nien­ar­o­d­zonych dzieci jest w sprzeczny z obow­iązu­jącą w Polsce Kon­sty­tucją. W 38 art. Kon­sty­tucji RP czy­tamy „Rzeczy­pospolita Pol­ska zapew­nia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia”^[2].

Życie człowieka zaczyna się w momen­cie poczę­cia. Ten fakt potwierdza szereg doku­men­tów. W ustawie o Rzeczniku Praw Dziecka zna­j­duje się zapis – w art. 2 — stwierdza­jący, że „dzieck­iem jest każda istota ludzka od momentu poczę­cia”^[3]. W art. 68 Kon­sty­tucji RP jest napisane „Każdy ma prawo do ochrony zdrowia”. Jak może ist­nieć sytu­acja, w której lekarz po stwierdze­niu wady, choroby lub praw­dopodobieństwa ciężkiego upośledzenia może, na mocy art. 4a par. 1 ust. 2 Ustawy o planowa­niu rodziny ochronie płodu ludzkiego i warunk­ach prz­ery­wa­nia ciąży, zabić nien­ar­o­d­zone dziecko. Ten zapis musi zostać jak najszy­b­ciej znie­siony. Jest to rażąca niespraw­iedli­wość i zakłada nie­ludzkie pode­jś­cie do choroby poczętego a nien­ar­o­d­zonego dziecka. W medy­cynie obec­nie obser­wu­jemy ogromny postęp. To, co dzisiaj wydaje się nieuleczalne, za kilka lat może się okazać, że daną chorobę będzie można wyleczyć. Życia zabitemu dziecku nikt nigdy już nie przywróci.

Przy­toczę poniżej opinie lekarzy na temat początku życia ludzkiego. Mam na myśli śp. prof. Juliana Alek­sandrow­icza oraz prof. zw. dr hab. Zbig­niewa Słomko. Te wielkie oso­bis­tości wielokrot­nie potwierdzały, że „nien­ar­o­d­zone dziecko jest naszym pacjentem”.

Uwaga!

Medy­cyna czyni postępy, ale również myli się. Mam przed sobą frag­ment ang­iel­skiej gazety „Inde­pen­dent” z 23 maja 2006 roku, w której opub­likowano wyniki bada­nia, przeprowad­zonego na 3 000 ciał zabitych w wyniku abor­cji (ze względów medy­cznych) nien­ar­o­d­zonych dzieci. Okazało się, że 61% diag­noz, które w rezulta­cie doprowadz­iły do abor­cji – śmierci nien­ar­o­d­zonych dzieci, było błęd­nych. Proszę o włącze­nie się w akcję zbiera­nia pod­pisów. Mamy szansę ura­tować życie bezbron­nych dzieci, które same bronić się nie mogą. Nie bądź­cie obo­jętni. Kartę do zbiera­nia pod­pisów można pobrać ze strony inter­ne­towej www.stopaborcji.pl.

Przyp­isy:

Spra­woz­danie Rady Min­istrów z wykony­wa­nia oraz o skutkach stosowa­nia w roku 2011 Ustawy z dnia 7 sty­cz­nia 1997 roku o planowa­niu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunk­ach dopuszczal­ności prz­ery­wa­nia ciąży (DzU nr 17, poz. 78, z późn. zm.), Warszawa 2012.

Kon­sty­tucja Rzecz­pospo­litej Pol­skiej z dnia 2 kwiet­nia 1997 roku (DzU z 1997 r., nr 78, poz. 483)

DzU z 2000 r., nr 6, poz. 69.