Niebezpieczne stanowisko Komitetu Bioetyki przy Prezydium PAN w sprawie tzw. klauzuli sumienia

„Fakt, że osoba dzi­ałała w zgodzie z rozkazem swo­jego rządu lub swego zwierzch­nika, nie zwal­nia od odpowiedzial­ności” (zasady norym­ber­skie). Obec­nie wielu auto­ry­tetów w dziedzinie medy­cyny i prawa potwierdza fakt, że abor­cja jest zabójst­wem i nie można poz­wolić na zapis, który by zmuszał lekarzy do uczest­nictwa w tym procederze.

Przekazuję Wam smutną infor­ma­cję doty­czącą stanowiska Komitetu Bioe­tyki przy Prezy­dium PAN, które zostało przyjęte 12 listopada 2013 roku w sprawie tzw. klauzuli sum­ienia. Wielokrot­nie porusza­łem w audy­c­jach temat niedoskon­ałości zapisu doty­czącego klauzuli sum­ienia dla lekarzy, zawartego w Ustawie o zawodzie lekarza i zawodzie lekarza den­tysty z 5 grud­nia 1996 roku. Artykuł 39 tejże Ustawy brzmi następu­jąco: „Lekarz może pow­strzy­mać się od wyko­na­nia świad­czeń zdrowot­nych niez­god­nych z jego sum­ie­niem, z zas­trzeże­niem art. 30, z tym że ma obow­iązek wskazać realne możli­wości uzyska­nia tego świad­czenia u innego lekarza lub w innym zakładzie opieki zdrowot­nej oraz uza­sad­nić i odno­tować ten fakt w doku­men­tacji medy­cznej”.

Z tego kuri­ozal­nego zapisu wynika, że lekarz może odmówić wyko­na­nia abor­cji, ale musi wskazać innego lekarza i placówkę, w której zabieg ten zostanie wyko­nany. Ten zapis świad­czy o fatal­nym stanowie­niu prawa w naszym kraju oraz bier­ności środowisk medy­cznych, którzy tolerują tak niedoskon­ały zapis klauzuli sum­ienia. Powinien być on jasno sfor­mułowany. Zabi­cie nien­ar­o­d­zonego dziecka narusza fun­da­ment etyki lekarskiej – przysięgę Hipokratesa. Przy­pomnę, że już cztery wieki przed Chrys­tusem Hipokrates – poganin – zawarł w kanonie etyki lekarskiej zasadę, że żaden lekarz nie powinien podawać kobiecie środka poron­nego, a tym bardziej zabi­jać nien­ar­o­d­zonego dziecka.

Okazuje się, że 12 listopada 2013 roku Komitet Bioe­tyki przy Prezy­dium PAN przyjął stanowisko, które nie tylko mil­cząco aprobuje fatalny zapis klauzuli sum­ienia zawarty w Ustawie o zawodzie lekarza, ale próbuje nawet ją ograniczyć w sto­sunku do lekarzy, którzy odmaw­iają uczest­nictwa w pro­ce­durze aborcji.

Wol­ność sum­ienia jest chro­niona zarówno w Kon­sty­tucji RP (Art. 53: „Każdemu zapew­nia się wol­ność sum­ienia i religii”), Powszech­nej Deklaracji Praw Człowieka, uch­walonej przez Orga­ni­za­cję Nar­o­dów Zjed­noc­zonych 10 grud­nia 1948 roku (Art. 3: „Każdy człowiek ma prawo do życia, wol­ności i bez­pieczeństwa swo­jego”, Art. 18: „Każdy człowiek ma prawo wol­ności myśli, sum­ienia i wyz­na­nia”). Autorzy zapisu ogranicza­jącego klauzulę sum­ienia chcą zmusić lekarzy do uczest­nictwa w zbrod­niczym pro­ced­erze, którym jest abor­cja. Przy­pomnę, że niedawno Sąd Okrę­gowy w Warsza­wie zgodził się ze stwierdze­niem: „abor­cja jest zabójst­wem”. Wobec takiego orzeczenia sądu, jak można zmuszać lekarzy do zabójstwa nien­ar­o­d­zonego dziecka? Na szczęś­cie stanowisko Komitetu Bioe­tyki przy Prezy­dium PAN nie ma mocy wiążącej i nie jest zapisem prawnym. Jest świadectwem stanu sum­ień członków tego Komitetu.

Przy­pomnę, że obozy kon­cen­tra­cyjne funkcjonowały zgod­nie z prawem, a hitlerowscy lekarze dokony­wali ekspery­men­tów pseudom­e­dy­cznych na niewin­nych ludzi­ach także opier­a­jąc się na ustawach. Muszę przy­pom­nieć nasady norym­ber­skie. Po trag­icznych doświad­czeni­ach II wojny świa­towej, kiedy zbrod­niarze hitlerowscy w pro­ce­sie norym­ber­skim próbowali uspraw­iedli­wiać swoje czyny zapisem prawnym, ONZ przyjęło tzw. zasady norym­ber­skie. Przy­toczę zasadę czwartą: „Fakt, że osoba dzi­ałała w zgodzie z rozkazem swo­jego rządu lub swego zwierzch­nika, nie zwal­nia od odpowiedzial­ności”. Jest to bardzo ważny zapis. Mamy obec­nie wiele auto­ry­tetów w dziedzinie medy­cyny i prawa, którzy potwierdzają fakt, że abor­cja jest zabójst­wem i nie można poz­wolić na zapis, który by zmuszał lekarzy do uczest­nictwa w tym procederze.