Krucjata Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci
W dziele obrony życia potrzeba różnorakich inicjatyw: obywatelskich, edukacyjnych. Jednak ich fundamentem zawsze będzie modlitwa. Dlatego dziękuję tym wszystkim, którzy każdego roku 25 marca podejmują Duchową Adopcję Dziecka Poczętego, ratując jedno dziecko zagrożone aborcją. Zachęcam w tym miejscu także do włączenia się w Krucjatę Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci.
Dzisiaj omówimy kwestię najważniejszą w dziele obrony życia – modlitwę. Bł. Jan Paweł II 8 czerwca 1979 roku w Nowym Targu powiedział w homilii:
"I życzę, i modlę się o to stale, ażeby rodzina polska dawała życie, żeby była wierna świętemu prawu życia. Jeśli się naruszy prawo człowieka do życia w tym momencie, w którym poczyna się on jako człowiek pod sercem matki, godzi się pośrednio w cały ład moralny, który służy zabezpieczeniu nienaruszalnych dóbr człowieka. Życie jest pierwszym wśród tych dóbr. Kościół broni prawa do życia nie tylko z uwagi na majestat Stwórcy, który jest tego życia pierwszym Dawcą, ale równocześnie ze względu na podstawowe dobro człowieka".
Fundamentalnym dokumentem pontyfikatu błogosławionego Papieża jest encyklika Evangelium vitae, w której Jan Paweł II zawarł najważniejsze przesłanie:
Pilnie potrzebna jest wielka modlitwa za życie, przenikająca cały świat (nr 100).
Papież nie tylko nieustannie wzywał wszystkich ludzi do obrony życia ludzkiego od momentu poczęcia aż po naturalny kres, ale sam ją praktykował. Dr Wanda Półtawska publicznie potwierdziła, że bł. Jan Paweł II odmawiając prywatnie litanię loretańską dodawał zawsze wezwanie Matko poczętych dzieci, módl się za nami. Miałem wielokrotnie możliwość spotkania się z papieżem w Watykanie i za każdym razem powtarzał ja codziennie modlę się w intencji obrony życia.
W dziele obrony życia potrzeba różnorakich inicjatyw: obywatelskich, edukacyjnych. Jednak ich fundamentem zawsze będzie modlitwa. Dlatego dziękuję tym wszystkim, którzy każdego roku 25 marca podejmują Duchową Adopcję Dziecka Poczętego, ratując jedno dziecko zagrożone aborcją. Zachęcam w tym miejscu także do włączenia się w Krucjatę Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci.
Formalnie ta inicjatywa rozpoczęła się w Krakowie 12 października 1980 roku. Miała wówczas dwa cele: prośba o zmianę świadomości społecznej, o poruszenie sumienia narodu i uwrażliwienie na nienaruszalną godność i wartość każdego człowieka od chwili poczęcia oraz modlitwa w intencji unieważnienia obowiązującej od 27 kwietnia 1956 ustawy aborcyjnej i zastąpienie jej prawną ochroną życia poczętych dzieci. Po 12 latach nieustannej modlitwy 7 styczna 1993 roku parlament przyjął prawo chroniące życie (poza trzema wyjątkami wymienionymi w Ustawie o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży). W 2005 roku za zgodą ks. kard Stanisława Dziwisza, metropolity krakowskiego, program Krucjaty Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci został zmieniony. Ma on teraz trzy cele:
- Modlitwa dziękczynna za wszelkie dobro, którego doświadczyliśmy, w szczególności za uratowane dzieci oraz sumienia matek, ojców i pracowników służby zdrowia; za wprowadzenie ustawodawstwa chroniącego życie nienarodzonych dzieci.
- Prośba o dalszy wzrost szacunku wobec człowieka nienarodzonego, chorego, w podeszłym wieku.
- Prośba do Wszechmocnego Boga, aby w Konstytucji RP wprowadzono zapis chroniący życie każdego człowieka od poczęcia aż do naturalnej śmierci.
Warunkami uczestnictwa w Krucjacie są: codzienna modlitwa (Litania do Matki Bożej lub 10 Różańca Świętego), uczestnictwo raz w miesiącu (w dzień powszedni) we Mszy Świętej i przyjęcie Komunii Świętej ofiarowanej w intencjach Krucjaty. Chorzy, osoby w wieku podeszłym, którzy nie mogą uczestniczyć we Mszy św. proszone są o ofiarowanie cierpienia (w tym dniu) w intencji obrony życia. Szczegółowe warunki Krucjaty Modlitwy w Obronie Poczętych Dzieci podane są na stronie internetowej www.krucjata.org
Serdecznie zachęcam wszystkich do włączenia się w dzieło obrony życia. Niech modlitwa będzie fundamentem Waszych działań, służących budowaniu cywilizacji życia.