Aborcja karą śmierci
Aborcja, będąca zabójstwem nienarodzonego dziecka, jest swoistą karą śmierci. Dziecko przed narodzeniem jest absolutnie niewinnym i bezbronnym człowiekiem. Jej wykonywanie jest naruszeniem art. 3 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka: „Każdy człowiek ma prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa swej osoby” oraz art. 38 Konstytucji RP uchwalonej w 1997 roku: „Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia”.
Ostatnio media podały do wiadomości, że Polska ratyfikowała 13. protokół Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, który nie zezwala na wymierzanie kary śmierci w żadnych okolicznościach, także w czasie wojny i stanu nadzwyczajnego. Byliśmy ostatnim krajem wśród państw Unii Europejskiej, który ratyfikował protokół. Wśród 47 krajów należących do Rady Europy dokumentu nie przyjęły dotychczas jedynie trzy państwa — Armenia, Azerbejdżan i Rosja.
Musimy sobie uzmysłowić, że aborcja, będąca zabójstwem nienarodzonego dziecka, jest swoistą karą śmierci. Dziecko przed narodzeniem jest absolutnie niewinnym i bezbronnym człowiekiem. Jednak decyzją matki, podjętej niekiedy pod presją partnera, rodziny czy środowiska, zostaje pozbawione życia. Jestem przeciwnikiem kary śmierci, ale nawołuję do zaprzestania wykonywania aborcji, czyli kary śmierci dla bezbronnych i niewinnych ludzi, jakimi są poczęte a nienarodzone dzieci. Ta kara śmierci jest wykonywana w sposób skrajnie barbarzyński – bez żadnego środka znieczulającego. Obecnie w Polsce od 7 stycznia 1993 roku obowiązuje Ustawa o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. z 1993 r. Nr 17, poz. 78), która w artykule 4a. 1 delegalizuje aborcję poza 3 przypadkami:
- gdy „ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej,
- badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu,
- zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego”.
Powyższe wyjątki są powodem tego, że w naszej ojczyźnie prawie 1 000 nienarodzonych dzieci podlega karze śmierci. Do jej wykonania, zgodnie z zapisem Ustawy, wystarczy jedynie „uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego”. Z tego zapisu wynika, że ukarane zostaje niewinne poczęte a nienarodzone dziecko. Proszę prawników, abyście apelowali do parlamentarzystów o usunięcie z Ustawy tego nielogicznego i niesprawiedliwego wyjątku. Ufam, że w najbliższy czasie nastąpi „otrzeźwienie” naszych parlamentarzystów oraz wszystkich ludzi sumienia. Wykonywanie aborcji powołując się na ustawowe wyjątki jest naruszeniem art. 3 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka: „Każdy człowiek ma prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa swej osoby” oraz art. 38 Konstytucji RP uchwalonej w 1997 roku: „Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia”. Apeluję do dziennikarzy o budzenie sumień i wołanie o zniesienie kary śmierci – aborcji – także w tych wyjątkowych przypadkach.
Przypominam również, że Polska Federacja Ruchów Obrony Życia przygotowała petycję skierowaną do Pani Marszałek Sejmu RP Ewy Kopacz. Zachęcam do zapoznania się z treścią tego apelu i złożenia podpisu przeciwko ratyfikacji Konwencji Rady Europy „O zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej”. Szczegóły na stronie internetowej www.konwencjinie.pl.